Dictionary of Greek. 2013.
ακταιωρός — η μικρό πολεμικό πλοίο με προορισμό τη φρούρηση των ακτών … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αιγιαλοφύλαξ — αἰγιαλοφύλαξ ( ακος), ο (Α) φύλακας τής παραλίας, ο ακταιωρός* … Dictionary of Greek
ακτή — Ζώνη ξηράς, που βρίσκεται στο όριο επαφής μεταξύ στεριάς και υδάτινων, ωκεάνιων ή θαλάσσιων μαζών. Οι α. δεν αποτελούν ένα γραμμικό όριο μεταξύ των δύο στοιχείων, αλλά τη ζώνη της αμοιβαίας επίδρασής τους και κυρίως του νερού πάνω στη στεριά… … Dictionary of Greek
ακταιωρία — η [ακταιωρός] 1. φρούρηση τών ακτών 2. το έργο τού ακταιωρού … Dictionary of Greek
ακταιωρώ — (Α ἀκταιωρῶ και ἀκτωρῶ έω) φρουρώ, φυλάω τις ακτές. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκταίωρος και ἀκτωρός] … Dictionary of Greek
ακταιώριο — το [ακταιωρός] τόπος διαμονής τού ακταιωρού … Dictionary of Greek
ακτωρίς ναύς — και ακτωρό πλοίο πολεμικό πλοίο για την άμυνα τών ακτών, η ακταιωρός* … Dictionary of Greek
θωρακοβάρις — ιδος ή εως, ή ναυτ. ατμοκίνητη θωρακισμένη κανονιοφόρος τού παλαιού ναυτικού, εξοπλισμένη με βαρέα πυροβόλα και χρησιμοποιούμενη ως ακταιωρός. [ΕΤΥΜΟΛ. < θώραξ, κος + βάρις* με τη νεοελλ. σημασία «μικρή κανονιοφόρος». Η λ. μαρτυρείται από το… … Dictionary of Greek
ντραπάχτη — και μπραμπάχτης, ο ναυτ. πολεμικό πλοίο το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως για την άμυνα τών ακτών, ακταιωρός … Dictionary of Greek
